Τα πρόσθετα που χρησιμοποιούνταν τα προηγούμενα χρόνια για τη συντήρηση των τροφίμων ήταν πολύ απλά, όπως το αλάτι.

Σήμερα, οποιοδήποτε τρόφιμο έχει υποστεί επεξεργασία, από τα μπισκότα μέχρι τις σάλτσες, περιέχουν ένα μακρύ κατάλογο χημικών προσθέτων, που στις περισσότερες περιπτώσεις ξεπερνούν τα συστατικά που αναγνωρίζουμε ως βρώσιμα.

Πόσο κακό είναι αυτό;

Πολλοί άνθρωποι είναι πλέον ευαίσθητοι στα πρόσθετα τροφίμων.

Μία από τις πιο κοινές ευαισθησίες είναι αυτή στα θειώδη, τα οποία χρησιμοποιούνται κυρίως ως συντηρητικά και τα βρίσκουμε στα αποξηραμένα φρούτα, τις μαρμελάδες, τα ντιπ, τα επεξεργασμένα κρέατα και τα νωπά και κατεψυγμένα θαλασσινά, όπως οι γαρίδες. Περιέχονται επίσης στα αναψυκτικά, τις μπύρες και τα κρασιά.

Στις ετικέτες αυτά τα πρόσθετα αναφέρονται ως E220-228, E150b και 150d ή με ονομασίες όπως διοξείδιο του θείου, θειώδες νάτριο και καραμελόχρωμα.

Τα άτομα με έκζεμα και άσθμα έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στα θειώδη, επειδή -σύμφωνα με μια εκδοχή- διεγείρουν τα νεύρα που εμπλέκονται στην αναπνοή και ερεθίζουν την αναπνευστική οδό.

Εκτός από εντερικά συμπτώματα, οι πάσχοντες μπορεί να εμφανίσουν κνίδωση, πρήξιμο, συριγμό ή βουλωμένη μύτη. Τα θειώδη του κρασιού έχουν συνδεθεί επίσης με hangover.

Τα συσκευασμένα τρόφιμα πρέπει να αναγράφουν στην ετικέτα εάν περιέχουν θειώδη άλατα άνω των 10 mg ανά kg ή ανά λίτρο.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η ευαισθησία στα σαλικυλικά, τα οποία προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.

Τα σαλικυλικά βρίσκονται φυσικά σε βότανα και μπαχαρικά, όπως το μαύρο πιπέρι και το κύμινο, σε φρούτα (μήλα, φράουλες, ακτινίδια) και λαχανικά, όπως τα σπαράγγια και το γλυκό καλαμπόκι.

Υπάρχουν επίσης σε πολλά ποτά όπως ο καφές, το μαύρο τσάι και ο χυμός μήλου. Εάν ανησυχείτε για τα διατροφικά σαλικυλικά, είναι προτιμότερο να συμβουλευτείτε διατροφολόγο, καθώς η ποσότητα μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την επεξεργασία και την εποχικότητα των τροφών, γεγονός που καθιστά επικίνδυνο να προσπαθήσετε να τα διαχειριστείτε μόνοι σας.

Άλλη κατηγορία επικίνδυνων χημικών είναι οι χρωστικές που συνδέονται με την υπερκινητικότητασε ορισμένα παιδιά, γι’ αυτό η Υπηρεσία Προτύπων Τροφίμων (FSA) αποφάσισε ότι τα τρόφιμα και τα ποτά που περιέχουν οποιοδήποτε από αυτά τα έξι χρώματα -E110, E104, E122, E129, E102 ή E124- πρέπει να φέρουν σχετική προειδοποίηση.

Πρέπει λοιπόν να ανησυχούμε για όλες αυτές τις χημικές ουσίες στα τρόφιμα, εάν δεν έχουμε ευαισθησία σε κάποιο πρόσθετο τροφίμων;

Υπάρχουν περισσότερα από 300 πρόσθετα που έχουν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) για χρήση σε τρόφιμα, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν υποβληθεί σε αυστηρή αξιολόγηση για την ασφάλειά τους.

Το 2008 ωστόσο, ο ευρωπαϊκός οργανισμός δήλωσε ότι όλα τα πρόσθετα τροφίμων που έχουν εγκριθεί για χρήση στην ΕΕ πριν από το 2009 πρέπει να επαναξιολογηθούν ως προς την ασφάλειά τους. Αυτό προκάλεσε μία σειρά αλλαγών. Για παράδειγμα, το διοξείδιο του τιτανίου (E171), μια χρωστική που προστίθεται σε γλυκά και αρτοσκευάσματα, δεν επιτρέπεται πλέον στην ΕΕ και τη Βόρεια Ιρλανδία εδώ και κάποιες μέρες (αν και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στο υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο).

Παρά την επαναξιολόγηση, πολλές από τις αξιολογήσεις ασφάλειας δεν έχουν λάβει υπόψη τον αντίκτυπο στα μικρόβια του εντέρου που παίζουν βασικό ρόλο στην υγεία μας. Αυτό συμβαίνει επειδή πολλές από αυτές τις αξιολογήσεις πραγματοποιήθηκαν πριν καταλάβουμε τη σημασία αυτών των μικροβίων.

Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι κάποια γλυκαντικά, όπως η σουκραλόζη, η σακχαρίνη και η ασπαρτάμη, έχουν αρνητική επίδραση στα μικρόβια του εντέρου, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης απόκρισης του σακχάρου στο αίμα, της φλεγμονής του ήπατος και της αύξησης του βάρους.

Μικρή αλλά σημαντική μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Nature έδειξε ότι η καθημερινή κατανάλωση σακχαρίνης για μία εβδομάδα επηρέασε αρνητικά τις αποκρίσεις σακχάρου στο αίμα σε τέσσερα από τα επτά άτομα που εξετάστηκαν.

Άλλες επικίνδυνες ουσίες είναι τα νιτρικά και τα νιτρώδη. Το σώμα μας μετατρέπει τα νιτρικά άλατα που βρίσκονται σε τρόφιμα όπως το σπανάκι και τα παντζάρια σε νιτρώδη και στη συνέχεια σε μονοξείδιο του αζώτου, το οποίο βοηθά στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό είναι καλό για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, παράγοντα κινδύνου για καρδιακές παθήσεις.

Ωστόσο, τα νιτρώδη και τα νιτρικά άλατα που προστίθενται στα τρόφιμα, ιδίως στο επεξεργασμένο κρέας όπως τα λουκάνικα, μπορούν να μετατραπούν σε νιτροζαμίνες, οι οποίες μπορεί να είναι καρκινογόνες.

Άλλα πρόσθετα, όπως σταθεροποιητές, παχυντικά, πηκτωματοποιητές και γαλακτωματοποιητές που βρίσκονται σε ένα ευρύ φάσμα επεξεργασμένων τροφίμων, ειδικά σε κατεψυγμένα επιδόρπια, γάλατα, κέικ και μπισκότα, επίσης εμπλέκονται στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.

Πολλές λεπτομέρειες παραμένουν άγνωστες για τα πρόσθετα των τροφίμων. Ένας ασφαλής τρόπος για να αποφεύγετε είναι να τρώτε σπιτικό φαγητό το οποίο θα μαγειρεύετε χρησιμοποιώντας ολόκληρα τρόφιμα.

Όταν αγοράζετε συσκευασμένα προϊόντα, ελέγχετε τη λίστα συστατικών και αν διαπιστώσετε ότι περιέχουν πάνω από δύο αριθμούς με E, αποφύγετέ τα.

_{Mail Online/ onmed/unsplash}