Μια νεότερη ανακάλυψη σχετικά με τις ευεργετικές ιδιότητες της μέντας ενδεχομένως να ανοίξει τον δρόμο για τη δημιουργία θεραπειών της νόσου Αλτσχάιμερ.

Ειδικότερα, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Cima Universidad de Navarra ανακάλυψαν ότι η εισπνοή της μενθόλης – μιας οργανικής ένωσης που δημιουργείται με τη χρήση διαφόρων τύπων μέντας – ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία.

Η μενθόλη είναι μια οργανική ένωση που παρασκευάζεται συνθετικά ή λαμβάνεται από τα έλαια των διαφορετικών ειδών μέντας, όπως η άγρια μέντα.

Διαθέτει τη χαρακτηριστική μυρωδιά της μέντας, που δημιουργεί την αίσθηση του ψύχους, όταν εφαρμόζεται στο δέρμα, και την αίσθηση της φρεσκάδας, όταν καταναλώνεται. Συμπεριλαμβάνεται σε διαφορετικά προϊόντα, όπως σε σκευάσματα για το βήχα ή τον πονόλαιμο, σε καλλυντικά, σε τρόφιμα και ποτά αλλά ακόμα και σε προϊόντα καπνού.

Για να διαπιστωθούν τα οφέλη στην εγκεφαλική λειτουργία, οι ερευνητές διενέργησαν ορισμένα πειράματα σε ζώα. Διαπίστωσαν ότι η μυρωδιά αυτής της ουσίας, έστω και για λίγο, μπορεί να αποτρέψει τη γνωστική εξασθένιση.

Μια λεπτομερής περαιτέρω μελέτη αποκάλυψε ότι η μυρωδιά του αρώματος μείωσε τα επίπεδα της ιντερλευκίνης-1-β (IL-1β), μιας κρίσιμης πρωτεΐνης που μεσολαβεί στη φλεγμονώδη αντίδραση του οργανισμού. Όταν οι επιστήμονες ανέστειλαν περαιτέρω αυτή την πρωτεΐνη με ένα φάρμακο για αυτοάνοσα νοσήματα, οι γνωστικές ικανότητες των ποντικιών με τη νόσο Αλτσχάιμερ παρατηρήθηκε ότι βελτιώθηκαν.

Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης, ο εγκέφαλός μας εξαρτάται από μια εύθραυστη ισορροπία αλληλεπιδράσεων μεταξύ νευρικών κυττάρων, ανοσοποιητικών κυττάρων και νευρικών βλαστικών κυττάρων, προκειμένου να λειτουργήσει σωστά.

Τα ερευνητικά στοιχεία συνεχίζουν να αποδεικνύουν ότι οι μυρωδιές θα μπορούσαν να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στη ρύθμιση αυτών των υγιών αλληλεπιδράσεων. Επιπλέον, η απώλεια της όσφρησης είναι συχνά ένα από τα πρώτα συμπτώματα που εμφανίζουν οι ασθενείς με τη νόσο Αλτσχάιμερ.

«Παραδόξως, παρατηρήσαμε ότι η σύντομη έκθεση σε αυτή την ουσία για έξι μήνες απέτρεψε τη γνωστική εξασθένιση στα ποντίκια με τη νόσο Αλτσχάιμερ και, το πιο ενδιαφέρον, βελτίωσε επίσης τη γνωστική ικανότητα των υγιών νεαρών ποντικιών», εξήγησε ο δρ. Juan José Lasarte, διευθυντής του Προγράμματος Ανοσολογίας και Ανοσοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο Cima και κύριος συγγραφέας της έρευνας.

Η ερευνητική ομάδα προσθέτει επίσης ότι ο αποκλεισμός της δραστηριότητας των Τ ρυθμιστικών κυττάρων (ένας τύπος ανοσοποιητικού κυττάρου) βοήθησε εξίσου στη βελτίωση των γνωστικών επιδόσεων των ποντικιών με τη νόσο Αλτσχάιμερ, αλλά και στα νεότερα, υγιή ποντίκια.

«Τόσο η έκθεση στη μενθόλη όσο και ο αποκλεισμός των κυττάρων T προκάλεσαν μείωση της IL-1β, μιας πρωτεΐνης που θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από τη γνωστική έκπτωση που παρατηρήθηκε σε αυτά τα ζωικά μοντέλα», αναφέρει η συν-συγγραφέας δρ. Ana García-Osta.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Immunology.

(με πληροφορίες από ygeiamou. gr / photo: pixabay)