Ένας δυνατός καφές εσπρέσο μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από το να μας «ξυπνήσει» για να ξεκινήσουμε την ημέρα. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Agricultural and Food Chemistry, ορισμένες ενώσεις που περιέχει ο εν λόγω καφές μπορούν να μπλοκάρουν μια παθολογική διεργασία που συντελείται στον εγκέφαλο και προετοιμάζει την εκδήλωση της νόσου Αλτσχάιμερ.
Αντίστοιχες μελέτες το τελευταίο διάστημα διαπίστωσαν επίσης ότι ο καφές δρα ευεργετικά έναντι διαφόρων νευροεκφυλιστικών νοσημάτων, συμπεριλαμβανομένης της νόσου Αλτσχάιμερ, χωρίς όμως να έχουν εξακριβωθεί οι ακριβείς μηχανισμοί που εμπλέκονται στα θετικά αποτελέσματα. Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο Edith Cowan είχε διαπιστώσει ότι η κατανάλωση περισσότερου καφέ προσέφερε θετικά αποτελέσματα σε συγκεκριμένες εγκεφαλικές λειτουργίες όπως οι εκτελεστικές που αφορούν στον προγραμματισμό, τον αυτοέλεγχο και την προσοχή, επιβραδύνοντας παράλληλα τη συσσώρευση της πρωτεΐνης β-αμυλοειδές στον εγκέφαλο, βασικό παράγοντα για την ανάπτυξη της νόσου Αλτσχάιμερ.
Η πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Βερόνα στην Ιταλία με επικεφαλής την Mariapina D’Onofrio, έδειξε μέσα από προκαταρκτικές εργαστηριακές δοκιμές in vitro, ότι ενώσεις του καφέ εσπρέσσο μπορούν να αναστείλουν τη συσσώρευση της πρωτεΐνης Ταυ (tau) σε ινίδια μέσα στο κυτταρόπλασμα των νευρώνων (νευροϊνιδιακά συσσωματώματα) που, όπως και η πρωτεΐνη β-αμυλοειδές, σχετίζονται με τη νόσο Αλστχάιμερ. Σε υγιείς οργανισμούς, η πρωτεΐνη Ταυ επιτρέπει τη σταθεροποίηση των δομών του εγκεφάλου.
Οι ερευνητές ουσιαστικά έφτιαξαν εσπρέσο, από κόκκους καφές τους οποίους προμηθεύτηκαν από διάφορα καταστήματα προχωρώντας στην ανάλυση της χημικής τους σύστασης, χρησιμοποιώντας φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού, μια μέθοδος η οποία αξιοποιείται για την ταυτοποίηση, ανάλυση και µελέτη των ιδιοτήτων διαφόρων χηµικών ενώσεων. Ξεχώρισαν τα αλκαλοειδή καφεΐνη και τριγωνελλίνη και τα φλαβονοειδή γενιστεΐνη και θεοβρωμίνη (ένωση η οποία εντοπίζεται και στη σοκολάτα), ώστε να προχωρήσουν την πειραματική διαδικασία η οποία περιλάμβανε την επώασή τους μαζί με μια ημι-λειτουργική μορφή της πρωτεΐνης Ταυ μέχρι και 40 ώρες.
Παρατηρήθηκε ότι όσο αυξανόταν η συγκέντρωση του εκχυλίσματος εσπρέσο, της καφεΐνης ή της γενιστεΐνης, τα ινίδια ήταν μικρότερα χωρίς να σχηματίζουν μεγαλύτερες συσσωματώσεις, με το πλήρες εκχύλισμα να παρουσιάζει τα πιο δραστικά αποτελέσματα. Τα κοντύτερα ινίδια αποδείχθηκαν μη τοξικά για τα κύτταρα και δεν λειτουργούσαν ως πρόδρομος για περαιτέρω συσσωμάτωση. Σύμφωνα με άλλα πειράματα, διαπιστώθηκε ότι τόσο η καφεΐνη όσο και το εκχύλισμα εσπρέσσο μπορούσαν να δεσμεύσουν ήδη σχηματισμένα ινίδια Ταυ.
Αν και χρειάζονται περαιτέρω μελέτες, η ομάδα επισημαίνει ότι τα προκαταρκτικά in vitro ευρήματά τους ενδεχομένως να ανοίξουν το δρόμο για την εύρεση ή τον σχεδιασμό άλλων βιοδραστικών ενώσεων κατά των νευροεκφυλιστικών παθήσεων όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.
(Με πληροφορίες από ygeiamou. gr / photo: pixabay)
