Συγκεκριμένα, τα αγόρια που γεννιούνται από παχύσαρκες μητέρες είναι πιο πιθανό να είναι υπέρβαρα κατά τη γέννηση και να αναπτύξουν μεταβολικές επιπλοκές στη μετέπειτα ζωή τους, συμπεριλαμβανομένης της ηπατικής νόσου και του διαβήτη.

Ο τρόπος με τον οποίο οι ανδρικές ορμόνες ενεργοποιούν το αναπτυσσόμενο ήπαρ ευθύνεται εν μέρει, σύμφωνα με τη νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας (UniSA) όπου εξετάστηκε η επίδραση της μητρικής παχυσαρκίας στη σηματοδότηση των ανδρογόνων του ήπατος του εμβρύου.

Τα αρσενικά έμβρυα παχύσαρκων εγκύων γυναικών έχουν διαφορετικά σήματα τα οποία ενεργοποιούνται από τις ανδρικές ορμόνες του ήπατος.

Τα ανδρογόνα δίνουν στους άνδρες τα αρσενικά χαρακτηριστικά τους και είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξή τους, αλλά αν είναι πάρα πολλά, τα αρσενικά έμβρυα μεγαλώνουν πολύ, προκαλώντας όχι μόνο προβλήματα κατά τη γέννηση, αλλά επηρεάζοντας στη συνέχεια και τη λειτουργία του ήπατος ως ενήλικες.

Τα θηλυκά έμβρυα που εκτίθενται σε περίσσεια τεστοστερόνης από μια μία παχύσαρκη μητέρα στην εγκυμοσύνη είναι συνδεδεμένα για να απενεργοποιούν την οδό των ανδρογόνων στο ήπαρ, περιορίζοντας την ανάπτυξή τους και μειώνοντας τους κινδύνους μεταβολικών διαταραχών στην ενήλικη ζωή.

«Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν διαφορές φύλου στις μεταβολικές διαταραχές στη μετέπειτα ζωή ως απάντηση στην παχυσαρκία της μητέρας», αναφέρει ο ερευνητής της UniSA Δρ Ashley Meakin.

«Οι άνδρες είναι πιο επιρρεπείς σε λιπώδεις ασθένειες του ήπατος ως ενήλικες, εάν η μητέρα τους ήταν παχύσαρκη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και το βάρος γέννησής τους ήταν πάνω από 4 κιλά.

(με πληροφορίες από healthstories. gr / photo: pixabay)