«Περιμέναμε ότι η μέθοδός μας θα κατέστειλε τον θυμό σε κάποιο βαθμό», είπε ο επικεφαλής ερευνητής Nobuyuki Kawai.

«Ωστόσο, ήμασταν έκπληκτοι που ο θυμός εξαλείφθηκε σχεδόν εντελώς».

Αυτή η έρευνα είναι σημαντική γιατί ο έλεγχος του θυμού στο σπίτι και στον χώρο εργασίας μπορεί να μειώσει τις αρνητικές συνέπειες στην εργασία και την προσωπική μας ζωή.

Δυστυχώς, πολλές τεχνικές διαχείρισης θυμού που προτείνονται από ειδικούς στερούνται εμπειρικής ερευνητικής υποστήριξης.

Μπορεί επίσης να είναι δύσκολο να θυμηθούν όταν είναι θυμωμένοι.

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης, που δημοσιεύθηκαν στο Scientific Reports , είναι το αποκορύφωμα προηγούμενων ερευνών ετών σχετικά με τη σχέση μεταξύ του γραπτού λόγου και της μείωσης του θυμού.

Βασίζεται στην εργασία που δείχνει πώς οι αλληλεπιδράσεις με φυσικά αντικείμενα μπορούν να ελέγξουν τη διάθεση ενός ατόμου.

Για το έργο τους, ο Kawai και ο μεταπτυχιακός φοιτητής του Yuta Kanaya, και οι δύο στο Graduate School of Informatics, στο Πανεπιστήμιο Nagoya, ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να γράψουν σύντομες απόψεις σχετικά με σημαντικά κοινωνικά προβλήματα, όπως το αν το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους πρέπει να απαγορεύεται.

Στη συνέχεια τους είπαν ότι ένας διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Ναγκόγια θα αξιολογούσε τη γραφή τους.

Ανεξάρτητα από το τι έγραψαν οι συμμετέχοντες, οι αξιολογητές τους βαθμολογούσαν χαμηλά ως προς την ευφυΐα, το ενδιαφέρον, τη φιλικότητα, τη λογική και τον ορθολογισμό.

Για να αποδώσουν πραγματικά το θέμα, οι διδακτορικοί φοιτητές έγραψαν επίσης το ίδιο προσβλητικό σχόλιο: “Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας μορφωμένος άνθρωπος θα σκεφτόταν έτσι. Ελπίζω αυτό το άτομο να μάθει κάτι όσο είναι στο πανεπιστήμιο.”

Αφού μοίρασαν αυτά τα αρνητικά σχόλια, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να γράψουν τις σκέψεις τους σχετικά με την ανατροφοδότηση, εστιάζοντας σε αυτό που πυροδότησε τα συναισθήματά τους.

Τέλος, σε μια ομάδα συμμετεχόντων είπαν είτε να πετάξει το χαρτί που έγραψαν σε έναν κάδο απορριμμάτων είτε να το κρατήσει σε ένα αρχείο στο γραφείο τους.

Σε μια δεύτερη ομάδα είπαν να καταστρέψουν το έγγραφο σε έναν τεμαχιστή ή να το βάλουν σε ένα πλαστικό κουτί.

Στη συνέχεια ζητήθηκε από τους μαθητές να βαθμολογήσουν το θυμό τους μετά την προσβολή και αφού είτε πέταξαν είτε κράτησαν το χαρτί.

Όπως ήταν αναμενόμενο, όλοι οι συμμετέχοντες ανέφεραν υψηλότερο επίπεδο θυμού μετά τη λήψη προσβλητικών σχολίων.

Ωστόσο, τα επίπεδα θυμού των ατόμων που πέταξαν το χαρτί τους στον κάδο απορριμμάτων ή το τεμάχισαν επέστρεψαν στην αρχική τους κατάσταση μετά την απόρριψη του χαρτιού.

Εν τω μεταξύ, οι συμμετέχοντες που κράτησαν ένα έντυπο αντίγραφο της προσβολής παρουσίασαν μόνο μια μικρή μείωση στο συνολικό θυμό τους.

Ο Kawai φαντάζεται να χρησιμοποιεί την έρευνά του για να βοηθήσει επιχειρηματίες που βρίσκονται σε στρεσογόνες καταστάσεις.

Μαζί με τα πρακτικά οφέλη της, αυτή η ανακάλυψη μπορεί να ρίξει φως στην προέλευση της ιαπωνικής πολιτιστικής παράδοσης γνωστής ως hakidashisara ( το hakidashi αναφέρεται στο καθαρισμό ή το φτύσιμο από κάτι και το sara αναφέρεται σε ένα πιάτο ή πιάτο) στο ιερό Hiyoshi στο Kiyosu, Νομός Aichi, λίγο έξω από τη Ναγκόγια. Το Hakidashisara είναι ένα ετήσιο φεστιβάλ όπου οι άνθρωποι σπάνε μικρούς δίσκους που αντιπροσωπεύουν πράγματα που τους θυμώνουν. Τα ευρήματά τους μπορεί να εξηγήσουν το αίσθημα ανακούφισης που αναφέρουν οι συμμετέχοντες μετά την αποχώρησή τους από το φεστιβάλ.

photo: pixabay