Σε μερικούς ανθρώπους δεν λείπει η παιδική τους ηλικία. Αντίθετα, είναι χαρούμενοι που η παιδική τους ηλικία έχει περάσει και πλέον είναι ενήλικες που ζουν μόνοι τους, παίρνουν οι ίδιοι τις αποφάσεις τους και με την οικογένειά τους πλέον ζουν «από μακριά και αγαπημένοι».
Αυτά είναι τα 6 σημάδια ότι μεγαλώσατε σ’ ένα σπίτι χωρίς ευτυχία, σύμφωνα με την ψυχολογία
- Νιώθετε ότι κάτι σας λείπει
- Πάνω απ’ όλα, η ανεξαρτησία σας
- Είστε υπερβολικά ευαίσθητοι με τα συναισθήματα των άλλων
- Έχετε στιλ αγχώδους προσκόλλησης
- Δυσκολεύεστε με την οριοθέτηση
- Δεν μπορείτε να γεφυρώσετε το χάσμα με τους γονείς σας
Υπάρχουν 6 σημάδια που αποτελούν συμπτώματα των συναισθημάτων που νιώθει ένας άνθρωπος όταν μεγαλώνει σ’ ένα δυστυχισμένο περιβάλλον.
Νιώθετε ότι κάτι σας λείπει
Είναι πολλοί άνθρωποι που νομίζουν ότι οι αγαπημένες, υποστηρικτικές οικογένειες, υπάρχουν μόνο στις ταινίες και τα μυθιστορήματα. Μεγαλώνουν με ένα αίσθημα κενού, ότι χάνουν κάτι σημαντικό. Συχνά, άνθρωποι που μεγάλωσαν σε δυσλειτουργικά περιβάλλοντα, θυμούνται ελάχιστα από την παιδική τους ηλικία.
Πάνω απ’ όλα, η ανεξαρτησία σας
Ως ενήλικες, χαίρεστε πολύ που ζείτε μόνοι σας, που έχετε οικονομική ανεξαρτησία και κυρίως, χαίρεστε το ότι ξέρετε ότι θα επιστρέψετε σ’ ένα σπίτι όπου δεν σας περιμένουν καυγάδες, συγκρούσεις και εντάσεις που μπορεί να ξεσπάσουν απ’ το πουθενά. Αραιά και πού, θυμάστε πόσο ανεκτίμητη είναι αυτή η αίσθηση της ελευθερίας και της ασφάλειας που έχετε κατακτήσει. Άλλωστε, αυτή η αίσθηση ήταν ο μόνιμος πόθος σας όταν ήσασταν παιδιά. Πολλοί ενήλικες μπορεί να νοσταλγούν την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας, όμως αυτό το συναίσθημα δεν το έχουν ποτέ οι άνθρωποι που μεγάλωσαν σ’ ένα δυστυχισμένο σπίτι. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θ’ αντάλλασσαν για τίποτα τη σημερινή τους ανεξαρτησία. Η ελευθερία τους είναι το παν για τους ανθρώπους αυτούς.
Είστε υπερβολικά ευαίσθητοι με τα συναισθήματα των άλλων
Μπορεί πλέον να μην χρειάζεται να ελίσσεστε και να ζείτε μέσα στους καυγάδες και τις εντάσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είστε ακόμη υπερευαίσθητοι σε καθετί μπορεί να σας θυμίζει έστω και ελάχιστα καταστάσεις που βιώσατε κατά την παιδική σας ηλικία. Αν περάσατε την παιδική σας ηλικία προσπαθώντας να ισορροπήσετε ανάλογα με τη διάθεση των γονιών σας, αν περπατούσατε «στις μύτες των ποδιών», αν διαρκώς προσπαθούσατε να μαντέψετε τη διάθεσή τους, η συναισθηματική υπεραισθησία σάς έχει γίνει δεύτερη φύση.
Έχετε στιλ αγχώδους προσκόλλησης
Σύμφωνα με τη θεωρία προσκόλλησης, οι σχέσεις που σχηματίζουμε με τους ανθρώπους που μας ανατρέφουν, καθορίζουν τις συντροφικές σχέσεις της ενήλικης ζωής. Αν, ως παιδιά, μπορούσατε να στηριχτείτε στην αγάπη των γονιών σας, αν οι γονείς δημιουργούσαν ένα ασφαλές μέρος, μπορέσατε ν’ αναπτύξετε ένα στιλ ασφαλούς προσκόλλησης (όπου νιώθατε ασφαλείς να δίνετε και να παίρνετε αγάπη). Αν όμως μεγαλώσατε με γονείς που ήταν αναξιόπιστοι, ασυνεπείς, ανώριμοι, νευρωτικοί, μπορεί ν’ αναγκαστήκατε ν’ αναπτύξετε στιλ ανασφαλούς προσκόλλησης, μία περίπτωση στην οποία δυσκολεύεστε πολύ να δημιουργήσετε βαθιές και υγιείς συντροφικές σχέσεις.
Οι πιο κοινές κατηγορίες είναι:
Στιλ αποφευκτικής-ανασφαλούς προσκόλλησης, όπου δυσκολεύεστε να είστε ευάλωτος και να εκφραστείτε,
Στιλ αγχώδους-ανασφαλούς προσκόλλησης, όπου εξαρτάστε υπερβολικά από τον σύντροφο και σας καταλαμβάνει φόβος εγκατάλειψης.
Δυσκολεύεστε με την οριοθέτηση
Εφόσον στις δυσλειτουργικές οικογένειες τα όρια είναι ασαφή και ακαθόριστα, είναι λογικό οι άνθρωποι που μεγαλώνουν σ’ αυτές να δυσκολεύονται στην ενήλικη ζωή τους με την οριοθέτηση.
Είναι συχνό για τους ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει σε δυστυχισμένες οικογένειες, να δυσκολεύονται να πουν όχι, να θέσουν όρια και να τα τηρήσουν. Ωστόσο, η δυσκολία στην οριοθέτηση, υποθάλπει τις μακροχρόνιες φιλίες και τις σχέσεις στην ενήλικη ζωή. Να θυμάστε ότι τα όριά σας πρέπει να γίνονται σεβαστά.
Δεν μπορείτε να γεφυρώσετε το χάσμα με τους γονείς σας
Δεν χρειάζεται να το κάνετε, αν δεν θέλετε. Όσο λυτρωτικό και αν είναι να συγχωρέσετε τους γονείς, είναι επίσης πολύ δύσκολο. Επίσης, δεν είναι απαραίτητο σ’ όλες τις περιπτώσεις. Αν νιώθετε ότι σας χωρίζει ένα αγεφύρωτο χάσμα με τους γονείς σας, οι οποίοι δημιούργησαν ένα δυστυχισμένο και δυσλειτουργικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώστε, είναι κατανοητό να μην θέλετε να προσπαθήσετε. Να θυμάστε πως, όποια απόφαση και αν πάρετε, προτεραιότητα έχει η ευημερία σας.
(με πληροφορίες από enikos. gr / photo: pixabay)
