Ο ανώνυμος ασθενής ήταν από την κομητεία Λίνκολν, ακριβώς νότια του Αλμπουκέρκη, αλλά δεν έχουν γίνει γνωστές άλλες λεπτομέρειες για αυτόν – συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας ή της κατάστασης της υγείας του.

Το Υπουργείο Υγείας του Νέου Μεξικού είπε ότι πραγματοποιούσε μεθόδους παρακολούθησης και ανίχνευσης για να διαπιστώσει εάν κάποιος άλλος είχε μολυνθεί.

Είναι ο πρώτος άνθρωπος στην Αμερική που πέθανε από την πανώλη -μια ασθένεια που εξάλειψε τον μισό πληθυσμό της Ευρώπης τον 14ο αιώνα- από το 2020.

Η πλειονότητα των κρουσμάτων πανώλης στις ΗΠΑ από το 1970 έχει σημειωθεί στην περιοχή Four Corners, η οποία περιλαμβάνει το Νέο Μεξικό, τη Γιούτα, την Αριζόνα και το Κολοράντο

Δεν είναι σαφές πώς ο άνδρας κόλλησε την ασθένεια, αν και συνήθως μεταδίδεται στους ανθρώπους μέσω δαγκωμάτων από ψύλλους ή τρωκτικά, καθώς και από την έκθεση σε άλλα νεκρά ζώα.

Η υπόθεση έρχεται ένα μήνα αφότου ένας άγνωστος κάτοικος στο Όρεγκον αρρώστησε από την πανώλη, την οποία οι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι κόλλησε από τη γάτα του.

Κάποτε ήταν μεγάλος δολοφόνος, η βουβωνική πανώλη τώρα μολύνει λιγότερους από 10 Αμερικανούς το χρόνο, σύμφωνα με το CDC . Ωστόσο, η ασθένεια εμφανίζεται εξαιρετικά σπάνια χάρη στη βελτιωμένη υγιεινή και τις καινοτομίες της σύγχρονης ιατρικής όπως τα αντιβιοτικά.

Στη βουβωνική πανώλη, τον πιο κοινό τύπο, η λοίμωξη εξαπλώνεται στους ανοσολογικούς αδένες που ονομάζονται λεμφαδένες, προκαλώντας τους πρήξιμο και πόνο. Αυτά μπορεί να εξελιχθούν σε ανοιχτές πληγές.

Τα συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται μέσα σε δύο έως οκτώ ημέρες και περιλαμβάνουν πυρετό, πονοκέφαλο, ρίγη και αδυναμία.

Το CDC εκτιμά ότι το 80 τοις εκατό των κρουσμάτων πανώλης στις ΗΠΑ ήταν βουβωνικές.

Εάν η μόλυνση δεν αντιμετωπιστεί σωστά με αντιβιοτικά, μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος.

Η πνευμονική πανώλη, για παράδειγμα, εμφανίζεται όταν η ασθένεια εξαπλώνεται στους πνεύμονες.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται σε μόλις μία έως τρεις ημέρες και περιλαμβάνουν ταχέως αναπτυσσόμενη πνευμονία, που χαρακτηρίζεται από δύσπνοια, πόνο στο στήθος, βήχα και αιματηρή ή υδαρή βλεννογόνο.

Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστική ανεπάρκεια.

Τα συμπτώματα και των δύο μορφών μόλυνσης περιλαμβάνουν πόνο στα άκρα και το κεφάλι, πυρετό, έμετο και αδυναμία. Η πνευμονική πανώλη προκαλεί επίσης βήχα και βήχα με αίμα.

Η σηψαιμική πανώλη εμφανίζεται όταν η μόλυνση εξαπλώνεται στο αίμα. Αυτό είναι πολύ πιο σπάνιο και μπορεί να προκαλέσει πήξη του αίματος γύρω από το σώμα – είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρο.

Οι ασθενείς συνήθως αναπτύσσουν πυρετό, ρίγη, υπερβολική αδυναμία, κοιλιακό άλγος, σοκ και αιμορραγία στο δέρμα και σε άλλα όργανα. Η σηψαιμία είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρα.

Στη δεκαετία του 1300, η ​​βουβωνική πανώλη εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη την Ευρώπη, εξαφανίζοντας το 30 έως 50 τοις εκατό του πληθυσμού της σε μόλις επτά χρόνια.

Ωστόσο, είναι εξαιρετικά σπάνιο σήμερα. Υπάρχουν περίπου επτά περιπτώσεις ανθρώπινης πανώλης που αναφέρονται κάθε χρόνο, σύμφωνα με το CDC.

Αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, το CDC λέει ότι το 50 τοις εκατό των περιπτώσεων είναι σε άτομα ηλικίας 12 έως 45 ετών.

Επιπλέον, ο κίνδυνος είναι ελαφρώς υψηλότερος στους άνδρες, κάτι που ο οργανισμός λέει ότι θα μπορούσε να οφείλεται στο ότι οι άνδρες ασχολούνται με περισσότερες υπαίθριες δραστηριότητες.

Ο Δρ Robert Bollinger, καθηγητής μολυσματικών ασθενειών στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Bloomberg του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, είπε στο USA TODAY: «Δεν είναι ασυνήθιστο να έχουμε μια μεμονωμένη περίπτωση βουβωνικής πανώλης».

«Είναι σοβαρό όταν συμβαίνει, αλλά είναι θεραπεύσιμο αν το πιάσεις αρκετά νωρίς».

Ο Δρ Bollinger υπολόγισε ότι το 80 τοις εκατό των κρουσμάτων πανώλης συμβαίνουν στις Τέσσερις Γωνιές των ΗΠΑ – Νέο Μεξικό, Γιούτα, Κολοράντο και Αριζόνα – επειδή η περιοχή έχει υψηλή συγκέντρωση τρωκτικών.

Η πανώλη αναφέρθηκε τελευταία φορά στο Νέο Μεξικό το 2021.

Το 2020, τέσσερα κρούσματα – ένα θανατηφόρο – αναφέρθηκαν σε τρεις κομητείες του Νέου Μεξικού: Santa Fe, Torrance και Rio Arriba.

Και το 2017, δύο γυναίκες και ένας άνδρας προσβλήθηκαν από την ασθένεια. Όλοι τους επέζησαν.

Στην περίπτωση του Όρεγκον τον περασμένο μήνα, ο Δρ Richard Fawcett, αξιωματικός υγείας για την κομητεία Deschutes – όπου διέμενε ο ασθενής – είπε ότι η γάτα του ατόμου ήταν πολύ άρρωστη και παρουσίαζε συμπτώματα.

Το ζώο είχε ένα απόστημακαι η μόλυνση του ιδιοκτήτη πιθανότατα ξεκίνησε σε λεμφαδένα, αλλά είχε προχωρήσει γρήγορα για να μολύνει την κυκλοφορία του αίματος. Στον ασθενή χορηγήθηκαν αντιβιοτικά και «ανταποκρίθηκε καλά» στη θεραπεία.

Ήταν το πρώτο κρούσμα βουβωνικής πανώλης στο Όρεγκον από τότε που ένας 16χρονος προσβλήθηκε από την ασθένεια το 2015 .

Ο έφηβος αρρώστησε αφού τον δάγκωσε μολυσμένος ψύλλος κατά τη διάρκεια ενός κυνηγετικού ταξιδιού κοντά στο Χέπνερ, στην κομητεία Μόροου.

Υπήρχαν οκτώ κρούσματα στην πολιτεία τα προηγούμενα 20 χρόνια, χωρίς κανένα να οδηγήσει σε θάνατο.

Το 2012, ένας άνδρας από το Όρεγκον έχασε τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών του από την πανώλη. Επίσης κόλλησε την ασθένεια από τη γάτα του αφού προσπάθησε να βγάλει ένα ποντίκι από το λαιμό της γάτας του.

Η Δρ Έριν Φιπς, Κτηνίατρος Δημόσιας Υγείας της πολιτείας του Νέου Μεξικού, δήλωσε: «Εκφράζουμε τα βαθύτατα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του άνδρα της κομητείας Λίνκολν που υπέκυψε στην πανούκλα».

«Αυτό το τραγικό περιστατικό χρησιμεύει ως σαφής υπενθύμιση της απειλής που θέτει αυτή η αρχαία ασθένεια και υπογραμμίζει την ανάγκη για αυξημένη ευαισθητοποίηση της κοινότητας και προληπτικά μέτρα για την πρόληψη της εξάπλωσής της».

(photo: pixabay)